Overtraining, of misschien beter overtrainingssyndroom genoemd, is een moeilijk te onderzoeken probleem. Dat het een ‘probleem’ is wanneer je het hebt, dat is zeker. Het kan maanden tot zelfs jaren duren voordat je hier compleet van hersteld. Dat wil nog niet zeggen dat je ook het oude prestatieve niveau weer zult bereiken. Echter, wat de exacte oorzaak is en welke mechanismen worden beïnvloed is nog niet helemaal duidelijk. Het is moeilijk om studies te doen naar overreaching en overtraining. Want een kopje in de krant met “wil jij mogelijk overtraind raken en jarenlang moeten herstellen”, lokt niet veel mensen. Sterker nog, dit zit ook op een soort van ethische grens.

OVERTRAINING OF OVERREACHING?

Echter, het blijft een serieus probleem. Vaak hoor je sporters zeggen dat ze ‘overtraind’ zijn. Gelukkig voor hen is er in de meeste gevallen sprake van (serieuze) overreaching. Na een aantal weken lichte training sessies en rust zitten ze weer op het niveau van voor de zelfbenoemde overtraining. Overtraining is een veel schadelijkere en serieuze verschijning. Het is het resultaat van een te hoge opeenstapeling van vermoeidheid voor een te lange tijd. Daarbij is het lichaam niet in staat geweest om van deze vermoeidheid te herstellen. Of je nu op het randje van overreaching zit (functioneel of niet functioneel) of echt overtraind bent, het is beide niet fijn. Maar de eerste variant heeft weinig chronische/lange termijn gevolgen.

Lees ook: het verschil tussen functionele en niet functionele overreaching

Zoals al geschreven in de introductie is de ‘echte’ vorm van het overtrainingssyndroom echt ernstig. In de meest extreme gevallen duurt het jaren om terug te komen op het ‘oude’ niveau. Sterker nog, soms wordt deze prestatienorm nooit meer gehaald, zeker wanneer dit verschijnsel optreedt aan het einde van iemands carrière. Bovendien kan overtraining gepaard gaan met langdurige blessures, zelfs wanneer je ‘herstelt’ bent verklaard. Sporters die overtraind zijn geweest worden vaak geteisterd door gewrichtsproblemen, bindweefsel ontwikkeling (en het scheuren daarvan tijdens intensieve training) en chronische ontstekingen. Natuurlijk kun je terug naar het oude niveau, of zelfs daarover heen, maar dit gaat niet gepaard zonder problemen. Kortom, overtraining kun je het beste voorkomen.

OVERTRAINING IN KRACHTSPORT EN FITNESS

Overtraining komt gelukkig niet zo vaak voor in powerlifting. Want dit is van nature een laag volume (en hoge intensiteit) sport. Deelnemers van duursporten, teamsporten, vechtsporten of sporten met een hoog volume zijn veel vaker de ‘pineut’. De reden dat powerlifters vaak niet in de overtraining status komen is dat er voor die tijd allang iets is gebeurd (ook niet fijn, maar beter dan jaren lang moeten herstellen). Dus beoefenaars van sporten met een hoog volume, bijvoorbeeld met meerdere sessies per dag, veel conditie werk en/of hypertrofie/circuit training in de gym moeten opletten voor dit probleem.

Lees ook: 9 manieren om overtraining te voorkomen en de herkenningspunten

CONCLUSIE

Voor de meeste krachtsporters is overtraining niets om zorgen om te maken, zeker niet als je maar 3 tot 4 keer per week gaat. Echter, niets is onmogelijk. Wanneer je heel eenzijdig en continue boven je MHV (maximaal van te herstellen volume) traint, en geen enkel signaal (bijvoorbeeld van overreaching) serieus neemt, dan kan dit ook jou parten spelen.

Luister dus naar het lichaam en pas zoals in het vorige artikel is vermeld zo nu en dan een deload week toe of een aantal lichtere sessies. Niet alleen om overtraining te voorkomen, maar bovenal om meer progressie te boeken!

Referenties:
Bompa, T.O., & Haff, G.G. (2009). Periodization: theory and methodology of training, 5th edition. Champaign, IL: Human Kinetics
Cardinale, M, Newton, R, & Nosaka, K. (2011). Strength and Conditioning. Biological principles and practical applications. Oxford, UK: John Wiley & Sons, Ltd.
Isreatel, M, Hoffmann, J, Smith, C.W. (2014). Scientific principles of strength training. JTS
Jones, D., Round, J, & de Haan, A. (2004). Skeletal muscle: from molecules to movement. Churchill Livingstone: Elsevier
Robson-Ansley, P.J., Gleeson, M., & Ansley, L. (2009). Fatigue management in the preparation of Olympic athletes. Journal of Sports Sciences, 13, 1409-1420.
Lambert, C.P. & Flynn, M.G. (2002). Fatigue during high-intensity intermittent exercise: application to bodybuilding. Sprots Medicine, 32, 8, 511-522.
Stone, M.H., Stone, M., & Sander, W.A. (2007). Principles and Practice of Resistance Training. Champaign, IL: Human Kinetics.

GYM BIBLE – SCHEMA’S DIE WERKEN

kerst sale bij Diamond Training

MEER KENNIS EN TOOLS

HOME FOR POWERHOUSES, JOIN THE TEAM!

[efb_likebox fanpage_url=”DiamondTraining” fb_appid=”” box_width=”300″ box_height=”” colorscheme=”light” show_faces=”1″ show_header=”1″ show_stream=”0″ show_border=”1″ ]